Maria Teresa Aláez García

Sobre el filo de tu frecuencia. (Poema para Alex Ubago.)

A GRITOS DE ESPERANZA. ALEX UBAGO.(c)
 
Si preguntan por mí
no les digas dónde fui......
 
Y hoy la gran losa negra me absorbía lentamente
y buscaba un lugar cándido donde poder esconderme
un lugar donde creciera la luz cuando yo quisiera
y alli buscarle y tenerle.

Pero no. No lo veía.
Recorria mis espacios
entre miles de agonias.

La soledad nos distancia.
la noche nos ilumina.
El silencio es una losa que me hace compañía.
El lamento de la nada es frío y se hace vacio.
Mis manos, ciegas, se apagan.

Siento que le necesito.
Él, por mí, no siente nada.

La esperanza es un gran guante de cuchillas afiladas
que la verdad se coloca cuando descuido la guardia.

Todo el vacío me pesa.
Nadie encuentra mi mirada.
Nadie busca mis secretos.
Nadie mi boca reclama.
Nadie recoge las lágrimas de los años en mi cara.

Y tú, que no me conoces,
que de mí no sabes nada,
que en tu vida no me has visto
que no escuchas mis llamadas.

Dime qué mágico impulso llevó hasta tí mis palabras.
Dime qué espejo de aire, dime qué antena de agua,
dime si ha sido aquel roble que rozaste con tu palma.
Dime cómo las estrellas, que vigilan y que guardan
las angustias y las penas,
las alegrías, las almas,
han llevado hasta tu mente, mi soledad descuidada.

Dime que ha sido mi nombre o la sangre o la distancia
la que ha unido mi llanto a tus "Gritos de esperanza".

Y has leído los secretos que mi vientre encadenaba.
Has encontrado mi libro de sombras en mi ventana.
En los giros de tu voz, ha llegado la mañana
y el aire, nuestro aliado,
recogió de tu guitarra
las notas de tu consuelo
y con una dulce forma de mano desconocida
acarició y despertó
mis alegrías dormidas.

En unos segundos ví la luz que tanto buscaba
y escuché en unos segundos vocales que encadenaban
a cada cuerda una vida, a cada tecla una marca,
y en sólo quince segundos en una receta arcana
el sol salió para mí a las tres de la mañana.

Continuará siendo anónima
mi presencia en tu mirada.

Deja que mi rostro guarde
la caricia de tu alma.

All rights belong to its author. It was published on e-Stories.org by demand of Maria Teresa Aláez García.
Published on e-Stories.org on 28.03.2007.

 
 

Comments of our readers (0)


Your opinion:

Our authors and e-Stories.org would like to hear your opinion! But you should comment the Poem/Story and not insult our authors personally!

Please choose

Vorig bericht Volgend bericht

Meer uit deze categorie "Gevoelen" (Poems in het Spaans)

Other works from Maria Teresa Aláez García

Vond je dit een leuk artikel? Kijk dan eens naar het volgende:

Paz 2 - Maria Teresa Aláez García (Oorlog & vrede)
Rainy Day - Inge Offermann (Gevoelen)
that life is such a maze ... - Inge Hoppe-Grabinger (Gevoelen)