Antonio Justel Rodriguez

PRIMEIRA REFLEXÃO

 
... esta ruína da minha vida, este golpe exterminador de anjos e rosas,
Este evento penetrou no meu peito e encheu meu sangue com estragos
e a palavra do céu me assedia, me abala e me fere;
... Não quero exagerar como é a solidão ao ser instruído,
ou como o absurdo do tempo vem e invade os ombros,
seus braços, cintura e pés furtivamente, enquanto ele puxa o sofá do louco
porque não há mais pássaros para passar pela janela e o estrago é grande:
uma constelação desconhecida e descontrolada de eixos e corpos, estridências e ordens;
Eu sei que é um momento de virtude mínima e de muito pequeno homem,
uma escaramuça de lobos enjaulados por e em meu próprio frio;
Sé, mas também sei que esta minha ruína passará, embora para aquela ressurreição
ninguém é convocado e os lobos uivam para mim hora a hora, dia a dia e ano a ano
pelas veias tensas e geladas do coração;
(…) Eu, eu creio na vida dos meus ossos sitiados;
Onde se eu não construir o que espero?
Onde e como, se não, a liberdade?
***
Antonio Justel Rodrigues
https: //www.oiondepanhoseas
***

All rights belong to its author. It was published on e-Stories.org by demand of Antonio Justel Rodriguez.
Published on e-Stories.org on 04.05.2022.

 
 

Comments of our readers (0)


Your opinion:

Our authors and e-Stories.org would like to hear your opinion! But you should comment the Poem/Story and not insult our authors personally!

Please choose

Vorig bericht Volgend bericht

Meer uit deze categorie "Algemeen" (Poems in het Portugees)

Other works from Antonio Justel Rodriguez

Vond je dit een leuk artikel? Kijk dan eens naar het volgende:

YA SOMOS OTROS - Antonio Justel Rodriguez (Algemeen)
Emergenza primaverile - Antonio Justel Rodriguez (Algemeen)
It is love... - Jutta Knubel (Liefde & Romantiek)