RATIONALISERING VAN VREUGDE

... kloosters en gewend aan de droefheid van de ziel, haar ondoorzichtigheid, het pure lijden,
Nou, vreugde komt en roept en ik ontvang het met trillend voorhoofd,
alsof het lichaam plotseling vreemd was en een onheilspellende traagheid
Ik zou voor altijd de onvoorziene uitbarsting van mooie gebeurtenissen hebben vermeden;
...het is dus dat vreugde bijna pijn doet als het tegen de huid van de borst drukt om zich voelbaar te maken,
om herkend en aangenomen te worden, en op deze manier het lied te openen, in te ademen en het uit te kunnen spreken;
...en dat zijn er, er zijn zo weinig druppels levende dauw
die verschijnen en bloeien in de ardinaal waarin ik soms ben en wij zijn,
dat ik ze op dit moment meeneem en ze voorzichtig door de kieren van het bestaan ​​heen steek,
niet zodat ze groeien, nee, maar zodat ze niet sterven;
…met verbazing kijk ik in mezelf,
en alles lijkt terug te keren naar dit korte moment waarin ik stil blijf,
heel stil en luisterend,
alsof de lichte gloed die aankwam in gevaar was, en snel,
tegen een sluwe zee van oneindige duisternis,
Ik moest mijn krachten bundelen om het in mezelf te geloven, en onmiddellijk
- in aanwezigheid van terreur of angst, donderend van bloed -
houd van hem tot het punt van marteling en verdedig hem.
***
Antonio Justel/Orion van Panthoseas
https://www.oriondepanthoseas.com
​***