VANAVOND

... terwijl de regen brult en zwaait en fluitt de wind op het zwart en de reden van de rede,
- en over het leven, en over vrijheid -
Twee dodelijke crótas, die de synthese van de wereld, oprijst over mijn ogen, is de nacht;

... ik kan de bezorgdheid voelen om je woede te projecteren tegen de populieren,
Hit televisie, radio's, mobiel, whatsapp, computers,
of het gooien van een cluster van sterren naar de enorme vraatzucht van dit zwarte en bewolkte gat dat mijn wezen is;

... Er waren toen kwantummuziek, kreun, de superfuerza van de oudere god is gespannen,
Zijn wet en kloppen, zijn linnen,
Terwijl ik, en hier, vastgebonden aan het hart in spectrale stilte, luister ik om hun ijzeren auto's te passeren
Op dit indolente en mijn zelf, parasiet en sterfelijk, zonder lied of deugd;

... die de tuin weer aanzet, vuurt weer, de rozen,
En die, die zal toegeven, in zijn pijn en woeker, zijn deel van strijd en vroomheid om te kunnen huilen en te huilen,
En nog steeds, nog steeds kunnen verslaan!

... vanavond buitensporig, diep en angstaanjagend, alles, het past in mij.
***
Antonio Justel
https://www.otriondepanthoseas.com
***